ΚΛΕΙΣΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ

ΚΛΕΙΣΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ
Νόμιζα και εγώ πως είχα,
μια αληθινή φιλία,
όπως, του Δάμωνα και Φιντία,
ήταν οι τσέπες του γεμάτες
δηλητηριώδεις φίδια..
Ο πόνος μου γεννά επιτυχίες
και ο καημός μου δόξες!!!
Καλύτερα να έχω Εχθρούς
και να τους βλέπω…
Πάρα ύπουλους,
εμπίστους φίλους!

Τόση χαμένη αδελφική φιλία…
Τόση χαμένη εμπιστοσύνη…
Τόσα χαμένα όνειρα …
Τόσοι χαμένοι κόποι….
Τόση χαμένη στενοχώρια…
Τόσα χαμένα τρεχάματα ….
Τόση χαμένη εργασία …
Τόσες χαμένες φιλίες…..
Τόσο χαμένη κοινωνία……
Απογοητευμένη ομογένεια….
Έχθρες και διχόνοια……

Ψεύτικη ελληνικοί χαιρετισμοί ….
Ανήθικες πράξεις….
Ψευτάκοι Έλληνες………
Ψεύτικοι πατριώτες……..
Εκμεταλλεύσεις του αγαθού
του αθώου, του απονήρευτου…
εκμεταλλεύσεις τον πατριωτικών
Αισθημάτων….
Αισθάνομαι πολύ προδομένος
και εκμεταλλευμένος… ..
Προδομένη Ελλάδα!!!

Το ευτύχημα το γιατρικό!!!
Κάνω τον πόνο μου τραγούδι
Κι όταν θλίβομαι, τον τραγουδώ!!!
Εστί μου φεύγει η θλίψη!
Και αυτός που μου ανοίγει τις πληγές,
Γίνεται ο πόνος μου,
στα στήθια του λεκές!!!

Όμως θα παραμείνω Έλληνας,
Γιατί είναι ΜΕΓΑΛΟ Προτέρημα!!!
Πάντα παρέα με τους Ημίθεους
Προπάτορες μου Θεούς!!!!
Με το Αριστείδη, με τους Άριστους!!!!
Και ΟΧΙ με τους εφιάλτες….

«Όπου η ατιμία πληρώνεται με χρυσό.
Ο τιμητής πληρώνετε με μόλυβδων»!
Π. Δημητρακόπουλος!